بلم ...

 بلم برگ عشقی است تحفه ی درویش !!!

درویش ...

 سلام

درود و صدها درود بر روان سعدی شیرین سخن که فرمود :


         ده درویش بر گلیمی بخسبند و دو پادشاه در اقلیمی نگنجند !!

سرد ...

که بود که گفت ؟؟؟؟

         هوا بس ناجوانمردانه سرد است !!

                       راستی ! راست می گفت !!!

ميكده ...

                عنان به ميكده خواهيم تافت زين مجلس

 

                                                        كه:

 

           وعظ بي عملان ! واجبست نشنيدن!!!

زندگی ...

 

            زندگیمان این گونه گذشت : 

        به دنیا آمدیم اما دنیا به ما نیآمد!

فریاد...

 

             گفتی سکوت فریاد بی صداست !

                                    پس  کو  فریاد !!!

من کیستم ...

فاش می گویم و از گفته ی خود دل شادم

بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم 

من ملک بودم و فردوس برین جایم بود

آدم آورد در این دیر خراب آبادم

کوکب بخت مرا هیچ منجم نشناخت

یارب ازمادرگیتی به چه طالع زادم ...

معما ...

 

                 به یکی گفتم : کیستی ؟

       گفت : نیستی !!!         

ای ع ش ق ...

الا  ای طالع  فرخنده فالم

كه داری در نهان چشمی به حالم

مرا چون  بخت عشق آمد به منزل

ز   كنج   فقر  در اوج  كمالم

خدا را ای مسلمانان  كجا ييد

كه  ماه نو  برو نست از هلالم

خوشست اين نغمه سرمست بلبل

اگر  با دلبران افتد  مجالم

شب و روز آتش  دل  می فروزد

از  آن  شوق   تماشای   خيالم

بيا ای عشق  در  نای  وجودم

شراری زن كه تا دنيا ست نالم

     كه تادنياست نالم ....

     تادنياست نالم ...

 ای  ع ش ق

بهار ....

 

 آرام آرام ...

  باران بر سینه ی دشت و دمن گوهر اشک می بارد

و دل من در تکاپوی بهار زنگ غم ها می زداید

کاش بهار امسال هم رویایی باشد ./.

 در گوشه ی این خراب آباد شده

             یاد از نفسی که بغض فریاد شده

 درویش و خراباتی و مستم لیکن

                افسوس که عمر همه بر باد شده ...

حقيقت مجاز ...

 

      در مجاز جز با مجاز نتوان نوشت

                  و اين حقيقت بر مزاج ما خوش نيامد

             كه معشوق

   حرمت ديده ي معشوقه باز ما ‌‌؛ نگاه نداشت ...

   باري خوش باش و بياراي

           كه جوان اينهمه نيست ...

الفبای ع ش ق

 

من بدين شهر ؛ گهر مهر تواندوخته ام

شفقی در  فلق چشم  تو افروخته ام

 

چونكه در مدرسه گفتند الفبای وجود

از همان اول كار(ع ش ق )بياموخته ام

 

 

ياد آن مستی يغما زده بر هستی دل

كه به سودای رخت ساخته ام سوخته ام

 

 

پشت اين فاصله ها كور نگاهی هر شب

تابه فردای سپيد تو به در دوخته ام

 

نوروز 88...

 

 

                                                یا هووووووو

 

  می دونی سال ۸۸ یعنی سال چی ؟؟؟

 

             بهر  حال  تشریف نوروز  فرخنده  بر همگان مبار ک ...

 

 به  عزم  توبه  سحر  گفتم  استخاره  کنم

                 بهار  توبه شکن  می رسد  چه  چاره  کنم

 

     مرا  که نیست   ره و رسم   لقمه پرهیزی

                      چرا  ملامت  رند  شراب خواره  کنم

 

    گدای میکده ام لیک  وقت مستی  بین

                   که ناز بر فلک  و حکم   بر ستاره کنم ...

 

         سال خوشی داشته باشیممممممممممممممم       .

 

 

 

 

به بهانه ی تو ...

    

باری به هوای نشستن در باغ و تماشای بوستان 

 

  چنان از خود غافل شديم كه صدای پای نسيم

 

 رااحساس نكرديم واز شميم عطردلارای

 

 تو محروم گشتيم

 

آری:به هوای ديگری نشستن راتجربه كرديم 

 

 و  برای هميشه هواداری تو رابر گزيديم

 

اكنون به بهانه ی تو همه جا برويم

 

و همه را بگوييم که

 

من هوای بهاررااز بوی تواحساس مي كنم

 

من به بهانه ی تو می گو يم كه عاشقم .

 

 مرا تنها مگذار و در قلب خسته ی من

 

 چراغ عشق رافروزان بدار و بگو كه تو هم

 

مرادوست خواهی داشت

 

 ای  ع ش ق